Monday, October 01, 2007

άδεια χαρά, όχι παιδική

Άλλες είναι οι ώρες που η μοναξιά διαλλέγει να μου κλείσει το μάτι.
Είναι σκληρές οι σκιές της νύχτας.
Πώς να τολμήσω να γίνω παιδί σε έναν κόσμο που όλα γεννηθηκαν γερασμένα...
Άδεια χαρα, όχι παιδική, περιμένει.
Θα περιμένει για πολύ.
Ας περιμένει?

4 comments:

Anonymous said...

Πολύ όμορφη φωτογραφία! Μπράβο!

Anonymous said...

Nixtose apopse noris natula!!!
Filia ke mi masas ;]
Ciao.

cuentos_nat said...

Πάρκο των Κομνηνων Ελένη μου...

matthew οκ.

φιλιά

Roadartist said...

Πώς να τολμήσω να γίνω παιδί σε έναν κόσμο που όλα γεννηθηκαν γερασμένα... ;)