Κοιτώ το ταβάνι και ένας ολόκληρος γαλαξίας κλεισμένος μέσα σε μία γυάλινη σφαίρα κρεμιέται από την οροφή.
Ένας γαλαξίας με έναν και μοναδικό-μοναχικό ήλιο...
Πιάνω κουβέντα μαζί του πίνοντας το γνωστό μου ρούμι και μου εξομολογείται ότι όσο και αν θέλει να βγει απο τη σφαίρα, δεν θα το κάνει ποτέ γιατί πολυ απλά, μετα την απόδραση δεν θα υπάρχει πια.
Πόσο δίκιο έχει...
14 comments:
τι ωραίο!
Salud!...
salud αγόρια...
Caracol de fuego
Que fraguas la vida en tus aristas
Espiral de luz
Que portas el mensaje de los dioses
Escucha la voz de esta estrella
Que colapsa en uno de tus brazos
Y llena de amor
Esta franja del universo
Donde mora inseguro
El pensamiento
- Antonio Mora Vélez / Galaxia
Besitos!
το ότι θα πάψει να υπάρχει είναι μύθος
μην ακούς τα παπαγαλάκια
μία ζωή είναι στο ψέμα
καλημέρα νατ
Νατούλα έμπαινα και ξαναμπαινα στο μπλογκ σου μήπως και σε πετύχω και διαβάσω κάτι όμορφο αλλά τίποτα. Μας αποζημίωσες όμως. Ελπίζω να συνεχίσεις και να μην μας ξαναξεχάσεις.
χχχ
βρε ελενίτσα μου...
έλειψα αλλα πάλι πίσω.
φιλιά πολλα
υγ. στεφ και σε σένα πολλά-πολλά
Καλώς την!
Μπαίνω και γω, και όλο κάτι ισπανικά, όλο δεν τα καταλαβαίνω που τα λέτε με το Μάνθο-μ'αρέσει που εσύ παραπονιέσαι για τ'αγγλικά!!
Φιλάκια Νατούλα!!
χχχχχχχχχ
muchos saludos desde méxico...
Πόσο σχετική είναι η ελευθερία!...
Xairete, ego eimi Liliana, y no hablo nada de griego! :P pero amo el griego y estoy aprendiendolo! saludos tu blog me ayudará a estudiar :D
ψυχή μου το ξέρεις οτι ΔΕΝ υπάρχει πραγματικη ελευθερία...
καλως-ήρθες
lily...bienvenudo, estoy muy feliz.
Tengo una amiga nueva...
Post a Comment