Tuesday, October 16, 2007

Τα αχ και βαχ του δρόμου

Δεν χρειάζεται να περπατώ στα κάρβουνα για να "αναστενάζω". Είναι τελικά μία ανάγκη, που καλύπτω (πια) χωρίς συνείδηση. Με έκπληξη παρατηρώ οτι είναι και μία απόλαυση , από τις λίγες που μου έχουν απομείνει....
Είναι όμως πολύ αστείο όταν αβίαστα το κάνω στο δρόμο και συχνά τραβάω τα βλέμματα των περαστικών, γεμάτα απορία. Απορία γιατί ένας αναστεναγμός μπορεί να είναι έκφραση απόλαυσης αλλά επίσης και έκφραση πόνου. Δεν κάθομαι να εξηγήσω φυσικά. Ο καθένας διαλλέγει ανάλογα με τη δική του διάθεση.
Έχει πλάκα όμως....

5 comments:

η ψυχη μου το ξερει said...

Υπάρχει αναστεναγμός από απόλαυση;
Με βρίσκεις αδιάβαστη!!

Καλή σου μέρα :-)

cuentos_nat said...

Για σκέψου λίγο...
Για πολλούς λόγους.
Καλό απόγευμα και σε σένα

0comments said...

Αναααστενάάάζωωω
βγαίνει φωτιάάάά!

maria_pin said...

Ακού και αν υπάρχει αναστεναγμός από απόλαυση? Είναι απόλαυση αν δε σου βγαίνει και αναστεναγμός?

χχχ

Anonymous said...

anastenagmos = repsimo psixis...

more fire to burn babylon!