Αυτη την καταπληκτικη βραδυα
που μυριζει βρεγμενα φυλλα και χωμα
πεταξα μια ευχη στον ουρανο
με οση δυναμη ειχα.
Στο δρομο οι λεξεις αγκαλιασαν τη βροχη
και γυρισαν πισω ανακατες.
Βρεχει επιθυμιες ανομολογητες
που δεν μπορεσαν να φτασουν ουτε τ'αστερια.
Παντα στα δυσκολα εγω,
δοκιμαζω ξανα και ξανα και ξανα...
Τα ιδια.
Αξιζε ομως την προσπαθεια...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Και δω μοιρίζει βρεγμένα φύλλα.. σα νάμαστε στην ίδια πόλη!
χχχ
οι ωραιες μυρωδιες ειναι παντου ιδιες,οπως αλλωστε και οι ωραιες μυτες!!!
Sorry και για την ανορθογραφία μου! Ξέρεις, εμείς εδώ στο England, τα ξεχνάμε σιγά σιγά!! ( Και δεν κάνω πλάκα, αλήθεια το λέω..)
σνιφ σνιφ
Post a Comment